អ្នកបាត់ដំបងម្នាក់ដែលរឹងរូស ជម្នះយកឈ្នះភាពក្រខ្សត់ អត់ឃ្លាន រហូតក្លាយខ្លួនជាបុគ្គលមានឈ្មោះល្បីម្នាក់ គឺលោក ប៉ោយ ឈុនលី​ ជាផលិត​ករភាពយន្តគំនូរជីវចល​ខ្មែរ​ម្នាក់​ ដែល​មានមុខ​មាត់​ ស្រដៀង​គ្នា​នឹង​កីឡាករ​ប្រដាល់​ល្បី​ឈ្មោះ Manny Pacquiao របស់​ប្រទេស​ហ្វីពីលីន តែរឿងនេះមិនសំខាន់ទេ។

ការដែលពិសេសនោះលោក ប៉ោយ​ ឈុន​លី​ គឺ​កើតក្នុងត្រកូលកសិករមានបងប្អូនច្រើន និងមានជីវភាពក្រលំបាកខ្លាំង រហូតទាល់គ្មានបាយហូបគ្រប់គ្រាន់ ជីវភាពមួយដែលបានព្រឹកខ្វះល្ងាច បានល្ងាចខ្វះព្រឹក។ នេះហើយជាការចាប់ផ្តើមជីវិតរបស់សិល្បករ ប៉ោយ ឈុនលី។

លោក ប៉ោយ ឈុន​លី​ បន្តថាដោយ​គ្រួសារ​ខ្វះ​ខាតខ្លាំង​​ពេក ​លោក​ត្រូវ​បង្ខំ​ចិត្ត​ឈប់​រៀន​ បន្ទាប់​ពី​ប្រឡង​ជាប់​សញ្ញាប័ត្រ​ឌីប្លូម​(ថ្នាក់ទី៩)។ ពេលនោះក៏​មាន​អ្នកព្យាយាម​អូស​ទាញ​រូប​លោក ​ឱ្យ​ទៅ​ធ្វើ​ការ​នៅ​ប្រទេស​ថៃទាំងក្រុមគ្រួសាររបស់លោកផងក៏ហាក់យល់ថា ទៅធ្វើការចំណាក់ស្រុកជារឿងល្អមួយផងដែរ។​

ផ្ទុយទៅវិញ ​ផលិតករ​ម្នាក់​នេះច្រានចោលទស្សនៈបែបនេះ ហើយ​សុខ​ចិត្ត​ទ្រាំ​លំបាក ​តស៊ូ​រស់នៅ​ដោយ​ខ្វះខាត និងជិះកង់​ចម្ងាយ​ជាង​២០​គីឡូម៉ែត​រាល់​ថ្ងៃ​ ដើម្បី​ទៅរៀន​សិល្បៈ​គំនូរ​នៅ​សាលា​បណ្តុះបណ្តាល​វិជ្ជាជីវៈ​ផ្នែក​គំនូរ​និងសូនរូប​ ដែល​បច្ចុ​ប្បន្ន​ មាន​ឈ្មោះ​ថា​ សាលា​ហ្វារ​ពន្លឺ​សិល្បៈ​ស្ថិត​ក្នុង​ខេត្ត​បាត់​ដំបង​។

លោក ប៉ោយ ឈុន​លី បាន​ប្រាប់​ឱ្យ​ដឹង​ថា​៖ «នៅ​ក្នុង​ភូមិ​យើង​ ជា​អ្នក​ក្រីក្រ​តោក​យ៉ាក​ជាង​គេ គឺ​យើង​ចាញ់​គេ​និង​គ្មាន​ឱកាស​រៀន​សូត្រ​បាន​ខ្ពស់​ដូច​គេ​ទេ​ ដូច្នេះខ្ញុំ​ក៏​គិត​ថា​បើ​មិន​រៀន​អ្វី​ម្យ៉ាង​នោះ​ទេ ​នោះ​ប្រាកដ​ជា​នៅ​តែ​ក្រ​ទៀត​ហើយ​អីចឹង​ខ្ញុំ​ក៏​ស្គាល់​សាលា​ហ្វារ​នេះ​ ទើប​ខ្ញុំ​មាន​សង្ឃឹម​ជា​ថ្មី​»។ កិច្ច​ខិតខំ​របស់​វិចិត្រករ​និង​ក្នុងស្នាដៃសិល្បៈ​កែច្នៃ​រូប​មាន​ចលនា​នេះ​ កើត​ឡើង​ពី​ឆន្ទៈ​និង​ការ​ប្តេជ្ញា​ចិត្ត​ដើម្បី​រត់​ឱ្យ​ផុត​ពី​ជីវភាព​ក្រីក្រ​លំបាក​។

ក្នុងនាមជា​កូន​ប្រុស​ច្បង​ក្នុង​គ្រួសារដែល​មាន​ប្អូន​ប្រុស​ស្រី​​ដល់ទៅ៧​នាក់​ទៀត​ ពិត​ជា​បន្ទុក​ដ៏​ធំ​មែន​ដែល​បង្ខំ​ឱ្យ​រូប​លោក​ត្រូវ​ចាកចេញ​ពី​គ្រួសារ​តាំងពី​អាយុជាង​ ១០​ឆ្នាំ​ទៅ​រស់​នៅជា​មួយ​ដូន​ចាស់​ ដែល​មាន​របប​លក់​នំ​បន្តិច​បន្ទួច​ ដើម្បី​ដូរបាយ​អង្ករ​ប៉ុណ្ណោះ​។ 

វិចិត្រ​ករ​គំនូរ​ជីវចល​រូប​នេះ​ប្រាប់​ថា​៖ «កាល​ពី​ខ្ញុំ​នៅ​ក្មេង ​ខ្ញុំ​ត្រូវ​ក្រោក​ពី​គេង​តាំង​ពី​ម៉ោង​ ៥ព្រឹក​ ដើម្បី​ជួយ​ធ្វើ​នំ​ហើយ​យក​នំ​ទៅ​លក់​ ទើប​ជិះកង់​ទៅ​រៀន​តាម​ក្រោយ​»។ ការលំបាក​របស់​ វិចិត្រករ​រូប​នេះ ​ប្រែជាកម្លាំង​ចិត្ត​តស៊ូ​សម្រាប់​ការងារ​សិល្បៈ​គំនូរ​ដែល​រូប​លោក​ចូល​ចិត្ត​និងដើម្បីក្តីស្រមៃដែលរូបលោកតែងប្រាថ្នា។  

សិល្បករគំនូរជីវចលរូបនេះ និយាយ​ទាំង​អួលដើម​កក្នុងបទសំភាសន៍ជាមួយ ក្រមាប៉ុស្ដិ៍ ខណៈលោក ប៉ោយ ឈុន​លី ដែល​មាន​វ័យជាង ៣៧​ឆ្នាំ​ទៅ​ហើយ ​នៅ​តែ​មាន​អារម្មណ៍​ក្តុកក្តួល ​ពេល​រម្លឹកដល់​ជីវភាព​ជាង​ ២០ឆ្នាំមុន៖ «ខ្ញុំ​នៅចាំ​បាន​ថា​ ពេល​ខ្លះ​ខ្ញុំ​ជិះកង់​មក​រៀន​ដោយ​អត់​មាន​អាហារ ​ខ្ញុំ​ឃ្លាន​ខ្លាំង​ពេក​ក៏​ទៅ​រើស​ផ្លែ​ត្របែក​ទុំជ្រុះមួយ​មក​ហូប ​ស្អែក​ឡើង​មាត់​ខ្ញុំ​ក៏​ហើម​ដោយ​សារ​មេរោគ​នៅក្នុង​ផ្លែ​ត្របែក​ហ្នឹង​»។ ទោះជាបែបនេះក្ដីរូប​លោក​នៅ​តែ​មិន​បោះបង់​ការ​សិក្សា​ផ្នែកសិល្បៈ​គំនូរ​ឡើយ​ព្រោះ​ផលិតករ​ម្នាក់​នេះ​មាន​ជំនឿជាក់​ថា​សិល្បៈ​គំនូរ​នឹង​ធ្វើ​ឱ្យ​ជីវិត​របស់​លោក​ប្រែ​ប្រួល​។

បន្ទាប់​ពី​ទទួល​បាន​ការ​បណ្តុះ​បណ្តាល​និង​មាន​ជំនាញ​ក្នុង​ការ​គូររូប​ភាព​បែប​សិល្បៈ​ រូប​លោក​ក៏​ប្រលូក​ក្នុង​ការងារ​ជាង​គំនូរ​នៅ​ខេត្ត​សៀមរាប​មួយ​រយៈ​ តែ​ដោយ​មិន​សូវ​បាន​ជោគជ័យ​ និង​ពិបាក​ក្នុង​ការ​រស់នៅ ​​រូប​លោក​ក៏​ត្រលប់​មក​សាលា​ហ្វារ​ពន្លឺរ​សិល្បៈ​វិញ ​ដើម្បី​រៀន​បន្ត​និង​ជួយ​ធ្វើការ​ងារ​សាលា​បណ្តើរ​។ មិន​យូរ​ប៉ុន្មាន​រូប​លោក​ក៏​បាន​ជួប​ជាមួយ​សិល្បករ​ម្នាក់​មក​ពី​ប្រទេស​បារាំ​ងដើម្បី​បង្ហាញ​ពីការ​ធ្វើ​គំនូរ​ជីវចល​ រយៈពេល១​ម៉ោង។​ រំឭកដល់ត្រង់នេះ ​វាជាការផ្តើម​ទស្សនៈ​ថ្មី​លើ​សិល្បៈ​គំនូរ​របស់លោក ប៉ោយ ឈុនលី។

​សិល្ប​ករ​រូប​នេះលើក​ឡើង​ថា​៖ «ខ្ញុំ​អត់​ដឹង​ថា គេ​យក​គំនូរ​មក​ធ្វើជា​រឿង​តុក្កតាអីចឹង​សោះ​ ក្រោយ​ពេល​ខ្ញុំ​បាន​ដឹង​ពី​របៀប​ធ្វើ​ Animation ហ្នឹង​ភ្លាម​ខ្ញុំ​ក៏ចាប់​ផ្តើម​រៀន​ធ្វើ​វា»។ ដោយ​ការ​ធ្វើ​គំនូរ​ជីវចល​ ត្រូវ​ការ​គូររូប​ជា​ច្រើន​សន្លឹក​ ហើយ​យក​មក​បន្តគ្នា​ក្នុង​កម្មវិធី​កំព្យូរទ័រ ​ទំរាំ​បាន​មួយ​វិនាទី​ត្រូវ​ការ​២៥សន្លឹក​ បើ​១នាទី​ត្រូវ​ការ​រូប​ភាព​ ១៥០០សន្លឹកឯណោះ​។ ក៏ប៉ុន្តែ​ក្នុង​មួយ​ថ្ងៃ​ រូប​លោក​អាច​គូររូប​បាន​ចាប់​២៥​សន្លឹក​ទៅ​៣០​សន្លឹង​បណ្ណោះ​ ព្រោះ​ត្រូវ​គូរ​ដោយ​ដៃ​តែ​ក្រោយ​ពេល​លោក​ធ្វើបាន​រូប​ភាព​១នាទី​ភ្លាម ​វាធ្វើ​ឱ្យ​រូប​លោក​មាន​ជំនឿថា​លោក​អាច​ ផលិតគំនូរជីវចលបាន​។

​ឆ្នាំ​២០០៣ វិចិត្រករគំនូរជីវចល ប៉ោយ ឈុន​លី បាន​ទទួល​គម្រោងផលិត​រឿង​គំនូរ​ជីវចល​ដោយ​ប្រថុយ​ប្រថាន​ ក្នុង​រយៈ​ពេល​ជាង​៣ខែ ដែលនេះជាគម្រោងដំបូង ឬក៏ចុងក្រោយរបស់លោក។​ ​ធ្វើ​គម្រោងវីដេអូន​នោះមាន​តម្លៃ​ ១០០០​ ដុល្លារ​ ដែល​មាន​រយៈ​ពេល​ជាង​១នាទី​។ ៣ ខែក្រោយ វីដេអូគំនូរជីចលនោះក៏ទទួលបាន​ជោគជ័យ​​ ហើយវា​បាន​នាំ​រូប​លោកឱ្យ​បង្កើត​បាន​ជា​ក្រុម​ផលិត​គំនូរ​ជីវចល​ ​រហូត​មក​ដល់​សព្វ​ថ្ងៃ​ ដែល​ក្នុង​មួយ​គម្រោង​វីដេអូ​ចាប់​១នាទី​មាន​តម្លៃ​ចាប់​ពី​ ២៥០០ ដុល្លារ រហូត​ដល់​ជិត​ ១ម៉ឺនដុល្លារក៏មាន​។

ឆ្នាំបន្ទាប់មកនោះ លោក ឈុន​លី ​កសាងជីវភាពកាន់តែបាន​ប្រសើរ​ជាង​មុន​ហើយ ​រូប​លោក​ក៏​ទទួល​បាន​ឱកាស​ទៅ​រៀន​បន្ត​លើ​ផ្នែក​គំនូរ​និង​ការ​ផលិត​វីដេអូ​នៅ​ប្រទេស​បារាំង​រយៈពេល​៣ឆ្នាំ​។ ក្រោយត្រឡប់មកវិញ លោក ប៉ោយ ឈុនលី ក៏ឬតតែទទួលការទទួលស្គាល់ និងទទួលបានការងារជាបន្តបន្ទាប់ រូបលោកក៏បានជួយដោះបំណុលជូនគ្រួសារ និង លើកកិត្តិយសវង្សត្រកូលជួយប្អូនៗ ឱ្យមានការងារធ្វើលើវិស័យផ្សេងៗគ្នា ធ្វើំឱ្យជីវភាពដែលក្រីក្រលំបាកបំផុតប្រែជាធូរធា និងមានកិត្តិយសក្នុងវិស័យសិល្បៈបែបទំនើបនេះ។

ត្បិតតែបច្ចុប្បន្នរូបលោក និងក្រុមគ្រួសាររួចផុតពីភាពតោកយ៉ាកមែនក្ដីតែ  វិចិត្រករគំនូរជីវចល ប៉ោយ ឈុនលី នៅតែមានក្តីប្រាថ្នាថា៖ «ខ្ញុំចង់ធ្វើឱ្យឧស្សាហកម្មផលិតភាពយន្តខ្មែរឈានមុន នឹងអាចស្រូបទាញយុវជនយុវនារីខ្មែរដែលចំណាក់ស្រុកឱ្យត្រឡប់មកវិញ ហើយមានអាជីបក្នុងវិស័យនេះ»។ ព្រោះជាមុខរបបល្អ នៅក្នុងស្រុក និងអាចទទួលបានកិត្តិយសរាល់ការសម្រេចការផលិតម្តងៗ លោកឈុនលីបន្ថែម។

បច្ចុប្បន្ន​ ផលិត​ករ​គំនូរ​ជីវ​ចល​ ប៉ោយ ​ឈុនលី​ កំពុង​ស្នាក់​នៅក្នុង​ខេត្ត​បាត់​ដំបង​ និង​គ្រប់គ្រង​ការ​ផលិត​ភាពយន្ត​ឯករាជ្យរបស់ខ្លួនជាមួយស្ទូឌីយោ ប៉ោយ របស់លោក។ ក្រៅពីនោះគឺរូបលោកតែងផ្តល់វត្តមាន និងចូលរួមជានិច្ចក្នុងវិស័យភាពយន្ត ម្លោះហើយមជ្ឈដ្ឋានក្នុងវិស័យភាពយន្ត គេបានស្គាល់ និងមានកោតសរសើរទឹកចិត្តការខិតខំប្រឹងប្រែងតស៊ូរបស់វិចិត្រករ សិល្បកររូបនេះជាខ្លាំង៕​