ភ្នំពេញ ៖ អ្នកជំនាញវិភាគសេដ្ឋកិច្ចនិងហិរញ្ញវត្ថុ ដែលមានបទពិសោធន៍ច្រើនឆ្នាំ នៅក្នុងក្នុងបណ្តុះបណ្តាលចំណេះដឹងនៃវិស័យអចលនទ្រព្យនៅកម្ពុជា បានលើកឡើងថា មានការយល់ច្រឡំថាឱ្យតែទិញដីទុករយៈពេលវែងដើម្បីលក់យកចំណេញ នោះគេហៅថាធនាគារដីធ្លី។ និយាយក្នុងន័យបច្ចេកទេស ការធ្វើធនាគារដីធ្លីខុសពីការទិញដីទុកយកចំណេញធម្មតា។ 

លោក ង៉ែត ជូ បានបង្ហាញពីចំណុចសំខាន់នៃធនាគារដីធ្លីថា អ្វីដែលជាភាពខុសប្លែកពីការទិញដីទុកលក់យកចំណេញនៅត្រង់ថាអ្នកវិនិយោគគេមានយុទ្ធសាស្ត្រ និងផែនការហិរញ្ញវត្ថុច្បាស់លាស់ជាង ពោលគឺ៖

១) ផ្តោតលើភូមិសាស្រ្តដែលមានសក្តានុពល (Focus on Strategic Location)៖ ផ្តោតលើភូមិសាស្រ្តដែលមានសក្តានុពលជាក់លាក់ណាមួយដូចជាតំបន់ជាយក្រុងដែលសកម្មភាពពង្រីកក្រុងអាចទៅដល់ក្នុងរយៈពេល១០ទៅ១៥ឆ្នាំក្រោយ។ អ្នកវិនិយោគធម្មតាចិត្តរេ ហើយមិនមានការផ្តោតលើភូមិសាស្ត្រណាមួយជាក់លាក់នោះទេ។ ពួកគេសំរេចចិត្តជ្រើសរើសទីតាំងវិនិយោគតាមការអូសទាញបញ្ចុះបញ្ចូលរបស់មិត្តភក្តិ ឬបងប្អូន។ល។

២) មានផែនការចាកចេញ និងគោលបំណងជាក់លាក់ (Have Specific Purposes and Exit Strategy)៖ មុននឹងសំរេចចិត្តវិនិយោគ អ្នកវិនិយោគធនាគារដីធ្លីតែងកំណត់ថាតើដីដែលខ្លួនចង់វិនិយោគគឺវិនិយោគដើម្បីអ្វី? ដូចជាដើម្បីសាងសង់រោងចក្រ ឃ្លាំង សង់លំនៅដ្ឋាន សង់ជារមនីដ្ឋាន សង់ជាអាគារពាណិជ្ជកម្ម សង់ទីតាំងដាក់តាំងលក់ទំនិញ (showroom)។ល។ 

ការវិនិយោគបែបនេះទាមទារអោយអ្នកវិនិយោគពិនិត្យល្អិតល្អន់អំពីទីតាំង ទំហំផ្លូវ ទំហំ និងរាងដី កំពស់ និងសណ្ឋានដី ហេដ្ឋារចនាសម្ពន្ធ័នានាដូចជាប្រពន្ធ័គមនាគមន៍សំរាប់ការដឹកជញ្ជូន ការភ្ជាប់បណ្តាញទឹក ភ្លើង។ល។ គំនិតទាំងអស់នេះ ធ្វើអោយការសំរេចចិត្តវិនិយោគរបស់អ្នកវិនិយោគធនាគារដីធ្លីខុសពីអ្នកទិញដីទុកលក់យកចំណេញធម្មតា។ អ្នកទិញដីទុកលក់យកចំណេញធម្មតាច្រើនគិតខ្លាំងតែអំពីតម្លៃដីមួយមុខដោយមិនបានគិតអំពីគោលបំណងឬមុខងារដែលអាចប្រើប្រាស់ដីបាននោះទេ។ អញ្ចឹងហើយបានជាភាគច្រើនដីរបស់អ្នកទិញទុកលក់យកចំណេញធម្មតាជាច្រើនលក់មិនងាយចេញ។ 

៣) មានផែនការហិរញ្ញវត្ថុដើម្បីគាំទ្រយុទ្ធសាស្ត្រនៃការវិនិយោគ (Have Concrete Financial Plan)៖ អ្នកវិនិយោគធនាគារដីធ្លីមិនមានសំពាធហិរញ្ញវត្ថុត្រូវលក់ដីឡៃឡុងដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាបំណុល ឬចំណាយសំរាប់ជីវភាពរស់នៅនោះទេ។ ពួកគេមានផែនការហិរញ្ញវត្ថុច្បាស់លាស់ និងដឹងថាពេលណាគួរចាកចេញពីការវិនិយោគ   (when to exit from their investments) ឬអាចបង្វែរដីដែលបានវិនិយោគរួចឱ្យទៅជាជម្រើសផ្សេងៗក្នុងការបង្កើតជាលំហូរសាច់ប្រាក់តាមគោលបំណងនៃការវិនិយោគតាមអ្វីដែលបានកំណត់ក្នុងចំណុចទី២ខាងលើ។

និយាយជារួមអ្នកវិនិយោគធនាដីធ្លីមានយុទ្ធសាស្រ្ត និងផែនការហិរញ្ញវត្ថុច្បាស់លាស់ មានវិធីទប់ទល់ និងបញ្ជៀសនូវហានិភ័យ ពោលគឺមិនពឹងផ្អែកលើការទិញដីទុកលក់អោយអ្នកដទៃមួយមុខនោះទេ៕