នៅក្នុងអាពាហ៍ពិពាហ៍ដ៏ស្មោះត្រង់បុរសនិងស្ត្រីរមែងគិតគូរអំពីភាពជាដៃគូច្រើនជាងពួកគេគិតគូរអំពីខ្លួនពួកគេផ្ទាល់។ ហើយអាពាហ៍ពិពាហ៍គឺប្រៀបដូចជាកង់ដែលធ្វើឡើងសម្រាប់មនុស្សពីរនាក់ជិះបន្តដំណើររួមគ្នាទៅមុខ។ហើយទន្ទឹមនឹងនោះ ដំណើរជីវិតគូតែងជួបភាពក្តៅ ត្រជាក់ខ្លះចៀសមិនផុត។ ដូចនេះការចេះស្វែងយល់ពីការថែរក្សាដំណើរជីវិតគូឱ្យឆ្លងឧបសគ្គទាំងនោះជារឿងមួយគួរតែត្រៀមផងដែរពិសេសគូស្រកររៀបការថ្មីៗ ដែលអាចសង្កេតរៀនសូត្រពីបទពិសោធអ្នកមុនៗ ហើយចំណុចដែលរក្សាចំណងជីវិតពាហ៍ពិពាហ៍បានជោគជ័យនោះគឺបានបង្ហាញជាបទពិសោធដូចខាងក្រោម៖
ជីវិតអាពាហ៍ពិពាហ៍៖ អារម្មណ៍សុខសាន្ត និងត្រេកត្រអាលចេញមកពីសេចក្តីខិតខំទៅវិញទៅមក។ សេចក្តីមិនអត់ធ្មត់និងសេចក្តីមិនយោគយល់គ្នាបង្កឱ្យមានបញ្ហាក្នុងសង្គមគ្រួសារភាគច្រើន។ប្រពន្ធមិនមែនជាទាសីសម្រាប់ប្តីរបស់នាងទេ។ នាងសក្តិសមនឹងទទួលបានសេចក្តីគោរពស្មើភាពគ្នាថ្វីបើប្តីមានភារកិច្ចជាអ្នករកប្រាក់កាសចិញ្ចឹមគ្រួសារក៏ដោយ។ ការជួយធ្វើការប្រចាំថ្ងៃនៅផ្ទះមិនមែនមានន័យថាកាត់បន្ថយភាពជាបុរសរបស់ប្តីទេ។
ម្យ៉ាងវិញទៀតប្រពន្ធឆ្នាស់ មិនគួររិះគន់ ឬរអ៊ូររទាំដាក់ប្តីនៅពេលប្តីមានចំណុចខ្វះខាតនៅឯផ្ទះហើយក៏មិនគួរមានសេចក្តីសង្ស័យមិនជឿទុកចិត្តប្តីរបស់នាងជួយឱ្យអាពាហ៍ពិពាហ៍មានសុភមង្គលនោះដែរ។ ប្រសិនបើប្តីរបស់នាងមានចំណុចខ្វះខាតនាងគួរតែកែតម្រូវគាត់ដោយពាក្យសម្តីផ្អែមល្ហែមប៉ុណ្ណោះនឹងជួយធ្វើឱ្យប្តីមើលឃើញពន្លឺត្រូវឡើងវិញ។ ប្រពន្ធត្រូវចេះអត់ឱនឱ្យប្តីចំណែកប្តីក៏ត្រូវប្រព្រឹត្តល្អដាក់ប្រពន្ធវិញផងដែរ។
អាពាហ៍ពិពាហ៍គឺជាមង្គលមួយប៉ុន្តែមនុស្សជាច្រើនបង្វែរ ឬប្រែក្លាយជីវិតអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់គេទៅជាភាពអពមង្គលទៅវិញ។ ភាពក្រខ្សត់មិនមែនជាមូលហេតុនៃជីវិតអាពាហ៍ពិពាហ៍អពមង្គលទេ។ ប្តីនិងប្រពន្ធទាំងពីរនាក់ត្រូវចេះចែករំលែកសេចក្តីសប្បាយនិងទុក្ខព្រួយកើតមកពីអ្វីៗទាំងអស់នៅក្នុងជីវិតរាល់ថ្ងៃរបស់ខ្លួន។ សេចក្តីយោគយល់គ្នាទៅវិញទៅមកជាកូនសោនៃជីវភាពគ្រួសារមានសុភមង្គល។
ប្រភព៖ព្រះតេជគុណបណ្ឌិត ក.ស្រីធម្មានន្ទ
