ឃ្លាសុភាសិតអប់រំខ្លះៗពីបុព្វបុរសចិនបានជ្រាបចូលក្នុងជីវិតរស់នៅប្រចាំថ្ងៃរបស់ពួកគេ។ ទោះបីជាឃ្លាសុភាសិតនោះបានបង្កើតតាំងពីសម័យបុរាណ យ៉ាងណាមិញសុភាសិតទាំងនោះនៅតែជាឃ្លារំឮកដាស់តឿនកូនចៅចិនឬសែស្រឡាយចិនឱ្យអនុវត្តខ្លួនក្នុងផ្លូវល្អ។ ឃ្លាសុភាសិតជាលក្ខណៈអប់រំមួយចំនួនបានបង្ហាញដោយបង្កប់អត្ថន័យនីមួយៗដូចខាងក្រោមនេះ៖
១.ជីកស្មៅត្រូវជីកទាំងឫស៖ គឺធ្វើអ្វីត្រូវធ្វើឱ្យចប់ចុងចប់ដើមបើមិនដោះស្រាយរឿងអ្វីមួយឱ្យរួចរាល់ទេរឿងដដែលនឹងកើតឡើងមកវិញ។
២.បានត្រឹមតែឮនឹងភ្លេចទៅវិញ បានឃើញនឹងចងចាំបានធ្វើដោយផ្ទាល់ទើបយល់ច្បាស់៖ គឺកិច្ចការអ្វីមួយទាល់តែបានអនុវត្តផ្ទាល់ទើបមនុស្សអាចដឹងច្បាស់។
៣.ឪខ្លាមិនដែលមានកូនឆ្កែទេ៖ គឺមេបាមានចរិតលក្ខណៈបែបណាតែបណ្តុះបណ្តាលកូនឱ្យមានលក្ខណៈបែបនោះ។
៤.ដំណើររាប់ពានយោជន៍ត្រូវចាប់ផ្តើមពីជំហាននីមួយៗចេញទៅ៖ គឺចង់សម្រេចការធំត្រូវចាប់ផ្តើមធ្វើកិច្ចការតូចៗទៅមុន។
៥.ក្លិនពិដោរតែងតោងជាប់ដៃបុគ្គលដែលបានកាន់ផ្កា៖ គឺកេរ្ត៍ឈ្មោះល្អតែងអន្ទោលតាមអ្នកដែលបានធ្វើអំពើល្អ។
៦.សៀវភៅដែលគ្មានគេអានប្រៀបបានក្រដាសទទេ៖ គឺចំណេះដែលមានតែក្នុងក្បួនពុំបានជាប្រយោជន៍អ្វីឡើយ។
៧.កណ្តុរដែលចូលចិត្តអង្កៀមកន្ទុយឆ្មារនឹងនាំទុក្ខដល់អាត្មាអសារបង់៖ គឺអ្នកតូចដែលទៅរករឿងអ្នកធំនឹងនាំគ្រោះដល់ខ្លួនពុំលែងដូចពាក្យខ្មែរថាពងមាន់កុំចង់ជល់នឹងថ្ម។
៨.ជីកអណ្តូងមុនពេលស្រេកទឹក៖ គឺត្រូវត្រៀមឱ្យបានមុនពេលអាសន្នមកដល់។
៩.គ្រូជាអ្នកបើកទ្វារយើងជាអ្នកដើរចូលដោយខ្លួនឯង៖ គឺបើយើងមិនខំស្រវាស្រទេញដោយខ្លួនឯងទេគ្រូពូកែយ៉ាងណាក៏បង្រៀនយើងមិនចេះដែរ។
១០.បើទេវតាបង្កើតវាមកហើយមនុស្សគួរចេះប្រើវាឱ្យមានប្រយោជន៍៖ គឺមនុស្សម្នាក់ៗមិនថាល្ងិតល្ងង់យ៉ាងណាបើមានគេចេះប្រើប្រាស់នៅតែមានប្រយោជន៍៕
ប្រភព៖សំណេររៀបរៀងប៊ុនចាន់ សុក្រសិរី
