ការសម្រេចចិត្តគឺជាដំណើរការនៃការជ្រើសរើសរវាងស្ថានភាពពីរឬច្រើននៃសកម្មភាព ដោយផ្អែកលើព័ត៌មានដែលមាន តក្កវិជ្ជា និងចំណូលចិត្ត។ វាគឺជាជំនាញដ៏សំខាន់មួយសម្រាប់ភាពជោគជ័យផ្ទាល់ខ្លួននិងវិជ្ជាជីវៈ ព្រោះវាអាចជួយយើងក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហា សម្រេចបាននូវគោលដៅ និងជៀសវាងកំហុស។
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ការសម្រេចចិត្តក៏អាចជាបញ្ហាប្រឈមផងដែរ ជាពិសេសនៅពេលដែលយើងប្រឈមមុខនឹងស្ថានភាពស្មុគ្រស្មាញ មិនច្បាស់លាស់ ។ យើងប្រហែលជាមានអារម្មណ៍ធុញថប់នឹងចំនួនព័ត៌មាន ជម្រើស និងផលវិបាកដែលពាក់ព័ន្ធ។ យើងក៏អាចនឹងទទួលឥទ្ធិពលពីអារម្មណ៍ ការលំអៀង ឬសម្ពាធពីអ្នកដទៃដែរ។
តើយើងអាចធ្វើការសម្រេចចិត្តប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពក្នុងស្ថានភាពបែបនេះដោយរបៀបណា? នេះគឺជាជំហានទាំងប្រាំពីរ ដែលអាចជួយយើងឱ្យប្រសើរក្នុងការធ្វើការសម្រេចចិត្ត៖
1. កំណត់ការសម្រេចចិត្តដែលត្រូវធ្វើ
ជំហានដំបូងគឺត្រូវកំណត់ឱ្យច្បាស់នូវបញ្ហា ឬឱកាសដែលទាមទារការសម្រេចចិត្ត។ យើងគួរសួរខ្លួនឯងថា តើស្ថានភាពបែបណា? តើអ្វីជាគោលបំណង? តើអ្វីជាលក្ខណៈវិនិច្ឆ័យសម្រាប់ជោគជ័យ? នេះនឹងជួយយើងឱ្យផ្តោតលើទិដ្ឋភាពដែលពាក់ព័ន្ធ និងជៀសវាងការរំខានឬការភាន់ច្រឡំ។
2. ប្រមូលព័ត៌មានពាក់ព័ន្ធ
ជំហានបន្ទាប់គឺការប្រមូល និងវិភាគព័ត៌មានដែលទាក់ទងនឹងការសម្រេចចិត្ត។ យើងគួរតែស្វែងរកការពិត ទិន្នន័យ ភស្តុតាង និងមតិពីប្រភពផ្សេងៗ ដូចជាបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួន ការស្រាវជ្រាវ អ្នកជំនាញ ឬអ្នកពាក់ព័ន្ធ។ យើងក៏គួរវាយតម្លៃគុណភាព ភាពជឿជាក់ និងសុពលភាពនៃព័ត៌មានដែលយើងប្រមូលបាន។
3. កំណត់ពីជម្រើសនៃដំណោះស្រាយ
ជំហានទីបីគឺបង្កើត និងរាយបញ្ជីជម្រើស ឬដំណោះស្រាយដែលអាចធ្វើទៅបានសម្រាប់ការសម្រេចចិត្ត។ យើងគួរតែព្យាយាមច្នៃប្រឌិត និងបើកចិត្តឱ្យទូលាយ ហើយពិចារណាពីទស្សនៈ និងសេណារីយ៉ូផ្សេងៗ។ យើងក៏គួរជៀសវាងការឆាប់សម្រេចចិត្តសន្និដ្ឋាន ឬដំណោះស្រាយដំបូង ឬជម្រើសណាដែលងាយស្រួលបំផុត។
4. វាយតម្លៃគុណសម្បត្តិ និងគុណវិបត្តិនៃជម្រើសនីមួយៗ
ជំហានទីបួនគឺការថ្លឹងថ្លែងពីគុណសម្បត្តិ និងគុណវិបត្តិនៃជម្រើសនីមួយៗ ធៀបនឹងលក្ខណៈវិនិច្ឆ័យដែលយើងបានបង្កើតក្នុងជំហានទីមួយ។ យើងគួរពិចារណាអំពីអត្ថប្រយោជន៍ ការចំណាយ ហានិភ័យ និងផលប៉ះពាល់នៃជម្រើសនីមួយៗលើខ្លួនយើង និងអ្នកដទៃ។ យើងក៏គួរដាក់ចំណាត់ថ្នាក់ ឬដាក់ពិន្ទុលើជម្រើសនីមួយៗ ដោយផ្អែកលើថាតើវាបំពេញគោលដៅរបស់យើងបានល្អប៉ុណ្ណា។
5. ជ្រើសរើសជម្រើសដ៏ល្អបំផុត
ជំហានទីប្រាំគឺជ្រើសរើសជម្រើសដែលមានពិន្ទុខ្ពស់បំផុត ឬដាក់ចំណាត់ថ្នាក់ក្នុងចំណោមជម្រើសនីមួយៗ។ យើងក៏គួរពិនិត្យមើលវិចារណញាណ និងអារម្មណ៍របស់យើងអំពីជម្រើសដែលយើងជ្រើសរើស ហើយត្រូវប្រាកដថាយើងមានអារម្មណ៍នឹងនរ និងទំនុកចិត្តជាមួយវា។
6. អនុវត្តការសម្រេចចិត្ត
ជំហានទីប្រាំមួយគឺការដាក់ការសម្រេចចិត្តទៅជាសកម្មភាព។ យើងគួរតែរៀបចំផែនការ និងអនុវត្តជំហានដែលទាមទារដើម្បីអនុវត្តការសម្រេចចិត្ត ដូចជាការប្រាស្រ័យទាក់ទងវាទៅកាន់អ្នកដ៏ទៃ ការបែងចែកធនធាន ការចាត់តាំងកិច្ចការ ការកំណត់ពេលវេលាកំណត់ និងការតាមដានវឌ្ឍនភាព។
7. ពិនិត្យ និងវាយតម្លៃការសម្រេចចិត្ត
ជំហានចុងក្រោយគឺត្រូវវាយតម្លៃលទ្ធផលនៃការសម្រេចចិត្ត។ យើងគួរប្រៀបធៀបស្ថានភាពជាក់ស្តែងជាមួយនឹងស្ថានភាពដែលរំពឹងទុក ហើយវាស់វែងថា តើយើងសម្រេចបានគោលដៅរបស់យើងបានល្អប៉ុណ្ណា។ យើងក៏គួរតែកំណត់បញ្ហា ឬបញ្ហាណាមួយដែលកើតឡើងក្នុងអំឡុងពេល ឬបន្ទាប់ពីការអនុវត្តន៍ ហើយរៀនពីកំហុស ឬភាពជោគជ័យរបស់យើង។
តាមរយៈការអនុវត្តតាមជំហានទាំងប្រាំពីរនេះ យើងអាចធ្វើការសម្រេចចិត្តប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព ដែលនឹងជួយយើងឱ្យសម្រេចបាននូវគោលដៅរបស់យើង និងកែលម្អការអនុវត្តរបស់យើង។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ យើងក៏គួរចងចាំផងដែរថា ការសម្រេចចិត្តមិនមែនជាដំណើរការមួយ ដែលប្រើបានគ្រប់ស្ថានភាពទាំងអស់នោះទេ ហើយយើងប្រហែលជាត្រូវកែសម្រួលវាអាស្រ័យលើបរិបទ និងភាពស្មុគស្មាញនៃស្ថានភាពនីមួយៗ។ យើងក៏គួរមានភាពបត់បែន និងមានឆន្ទៈក្នុងការផ្លាស់ប្តូរការសម្រេចចិត្តរបស់យើង ប្រសិនបើព័ត៌មាន ឬកាលៈទេសៈថ្មីកើតឡើង៕