ជាក់ស្ដែង ការរវល់មិនមែនអាចបង្កើតបានជាផលិតភាពមួយ ដែលល្អប្រសើរនោះទេ បើអ្នកមិនដឹងគោលដៅច្បាស់លាស់ថាទៅកន្លែងណា។
ខាងក្រោមនេះជាការបែងចែកឱ្យឃើញពីភាពខុសគ្នារវាងអ្នករវល់ និងអ្នកដែលមានផលិតភាព។
១. មនុស្សដែលរវល់ចង់ឱ្យគេមើលទៅ ឃើញដូចជាពួកគេមានបេសកកម្មមួយ។ មនុស្សដែលមានផលិតភាពមានបេសកកម្មសម្រាប់ជីវិតរបស់ពួកគេ។
មនុស្សដែលរវល់ លាក់ការសង្ស័យអំពីទិសដៅនៃជីវិត ដោយការសម្ដែងទំនុកចិត្តនៅក្នុងជំហានតូចរបស់ពួកគេ ដោយភាពមិនច្បាស់លាស់។ មនុស្សដែលមានផលិតភាព អនុញ្ញាតឱ្យអ្នកដទៃមើលឃើញពីការសង្ស័យនេះនៅក្នុងជំហានតូចរបស់គេ ដោយសារពួកគេបានដឹងយ៉ាងច្បាស់ពីទិសដៅ។
២. មនុស្សដែលរវល់ មានអាទិភាពការងារច្រើន។ មនុស្សដែលមានផលិតភាព កំណត់អាទិភាពការងារតិច
ការដឹងពីអាទិភាពក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃ គឺពិតជាសំខាន់ណាស់។ ប្រសិនបើអ្នកមានវិស័យអាទិភាពពីរឬបីអ្នកបានកំណត់ពីអាទិភាព។ តែប្រសិនបើអ្នកមានអាទិភាពដល់ដប់ឬម្ភៃ អ្នកកំពុងតែមានភាពរាយប៉ាយក្នុងជីវិត។គោលការណ៍ Pareto និយាយថា ៨០%នៃលទ្ធផល បានមកពី ២០% នៃសកម្មភាពរបស់អ្នក។ មនុស្សដែលរវល់នឹងព្យាយាមធ្វើឱ្យរថយន្តមួយល្អ មនុស្សដែលមានផលិតភាព នឹងបង្កើតប្រព័ន្ធកាន់តែល្អប្រសើរសម្រាប់ផលិតរថយន្ត។
៣. មនុស្សដែលរវល់និយាយថា Yes យ៉ាងឆាប់រហ័ស។ មនុស្សដែលមានផលិតភាពនិយាយថា Yes យឺត
និយមន័យរបស់លោក Warren Buffet គឺ: «អ្នកនិយាយថា ទេ លើរឿងភាគច្រើន "។ ប្រសិនបើអ្នក មិនបាននិយាយថា "ទេ"ចំពោះរឿងជាច្រើន អ្នកកំពុងតែរវល់នឹងការងារតូចៗរាប់រយ ក្នុងចំណោមអាទិភាពរបស់អ្នកដទៃ។
៤. មនុស្សដែលរវល់ផ្តោតលើសកម្មភាព។ មនុស្សដែលមានផលិតភាព ផ្តោតលើភាពច្បាស់លាស់មុនពេលដែលចាប់ផ្ដើមសកម្មភាព
ដើម្បីផ្តោតទៅលើសកម្មភាពសំខាន់ទាំង ២០% របស់អ្នក អ្នកត្រូវតែមានភាពច្បាស់លាស់អំពីអ្វីដែលជាសកម្មភាពនោះសម្រាប់ខ្លួនអ្នក។ធនធានល្អបំផុត ដែលអ្នកនឹងត្រូវដឹកនាំការរស់នៅក្នុងជីវិតដែលល្អ គឺបទពិសោធផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នក- ប្រសិនបើបានចងក្រងជាឯកសារផងដែរបានល្អ។ រក្សាទុកក្នុងកំណត់ហេតុប្រចាំថ្ងៃនិងចំណា ៥ នាទីជារៀងរាល់ថ្ងៃ ដើម្បីឆ្លុះបញ្ចាំងពី ថ្ងៃកន្លងមកនេះនៅលើអ្វីដែលបានធ្វើនិងអ្វីដែលមិនបានធ្វើ ជាមួយនឹងពេលវេលាដែលអ្នកចំណាយ។
៥. មនុស្សដែលរវល់បើទ្វារចំហទាំងអស់ ។ មនុស្សដែលមានផលិតភាពបិទទ្វារជិត
ក្នុងនាមជាយុវជនម្នាក់ វាជាការល្អដែលអ្នកបើកចំហអោយមានជម្រើសច្រើន។វាគឺជាការល្អដែលអ្នកចង់ធ្វើដំណើរ រៀនភាសា ឡើងភ្នំចូលសាកលវិទ្យាល័យនិងការរស់នៅក្នុងប្រទេសមួយទៀត។ ទោះយ៉ាងណា មានចំណុចមួយនៅក្នុងជីវិត ដែលអ្នកត្រូវការផ្តោតអារម្មណ៍ជាជាងមានជម្រើសច្រើន។
៦. មនុស្សដែលរវល់និយាយអំពីរបៀបដែលពួកគេរវល់។ មនុស្សដែលមានផលិតភាព អោយលទ្ធផលជាអ្នកនិយាយ
លោក Stephen Kings និយាយថា: «អ្នកនិពន្ធម្នាក់គឺជាអ្នកផលិតនៃពាក្យ។ បង្កើតពាក្យ នោះអ្នកគឺជាអ្នកនិពន្ធម្នាក់ ។ មិនផលិតពាក្យ: អ្នកមិនមែនជាអ្នកនិពន្ធ»។
ការនិយាយអំពីការសរសេរ មិនមែនអ្នកកំពុងសរសេរនោះទេ។អ្នកនិពន្ធ មិននិយាយអំពីសៀវភៅបន្ទាប់ របស់ពួកគេ - ពួកគេត្រូវផ្តោតលើការនិពន្ធ។អ្នកខ្លះប្រាប់អ្នកថា ពួកគេនឹងធ្វើ - តែសួរថា ពួកគេ បានធ្វើអ្វីខ្លះហើយ។ ការអនុវត្តក្នុងអតីតកាលគឺជាការចង្អុលបង្ហាញដ៏ល្អសម្រាប់ការអនុវត្តនាពេលអនាគត។
៧. មនុស្សដែលរវល់ និយាយអំពី ពេលវេលាតិចតួចដែលពួកគេមាន។មនុស្សដែលមានផលិតភាព បង្កើតពេលវេលាសម្រាប់អ្វីដែលសំខាន់
ពេលដែលយើងមានលេសណាមួយ គឺជាពេលវេលាដែលយើងមិនបានចំណាយលើការបង្កើតអ្វីមួយ។ប្រសិនបើអ្នកអនុញ្ញាតឱ្យខ្លួនឯងប្រើលេស អ្នកនឹងមានលេសកាន់តែល្អ និងល្អប្រសើរជាងមុន។ មនុស្សដែលមានផលិតភាព មិនប្រើពេលវេលា ធ្វើជាលេស ។ មិនធ្វើអ្វីសោះ គឺល្អប្រសើរជាងការធ្វើអ្វីមួយដែលមិនមានការតភ្ជាប់ជាមួយនឹងតម្លៃខ្ពស់បំផុតរបស់អ្នក។
៨. មនុស្សដែលរវល់មានការងារច្រើន។ មនុស្សដែលមានផលិតភាពផ្តោតលើការងារជាក់លាក់
មនុស្សដែលរវល់ ធ្វើការងារមិនចេះអស់ រត់ទៅនេះបន្តិច ធ្វើនោះមិនហើយ តែសម្រេចជាលទ្ធផលគឺមិនសមនឹងការងារដែលចំណាយ គឺមួយថ្ងៃមិនដឹងបានសាច់ការអ្វីខ្លះ។ មនុស្សដែលមានផលិតភាពដឹងអំពីការផ្តោតលើអ្វីមូយ។ សម្រេចអ្វីមួយដោយការយកចិត្តទុកដាក់ រួចបន្តដល់ការងារបន្ទាប់។
៩. មនុស្សដែលរវល់ ឆ្លើយតបនឹងអ៊ីមែលលឿន។ មនុស្សដែលមានផលិតភាពមានពេលច្បាស់លាស់
អ៊ីម៉ែលគឺជាបញ្ជីអាទិភាពរបស់មនុស្សផ្សេងទៀត ដែលមិនមែនជារបស់អ្នក។ប្រសិនបើអ្នកបានឆ្លើយតបគ្រប់អ៊ីមែល អ្នកកំពុងតែប្រើប្រាស់ជីវិតរបស់អ្នកលើរឿងល្អិតៗដែលបម្រើដល់អាទិភាពរបស់អ្នកដទៃ។
១០. មនុស្សដែលរវល់ ចង់ឱ្យមនុស្សផ្សេងទៀតរវល់។ មនុស្សដែលមានផលិតភាព ចង់ឱ្យអ្នកដទៃទៀត ធ្វើឱ្យមានប្រសិទ្ធិភាព
អ្នកគ្រប់គ្រងដែលរវល់ វាស់ម៉ោងនៃសកម្មភាព អ្នកគ្រប់គ្រងដែលមានផលិតភាពវាស់ស្ទង់ទិន្នផល។ អ្នកគ្រប់គ្រងដែលរវល់មិនពេញចិត្តដោយឃើញអ្នកផ្សេងទៀតសម្រាកមើលឃើញដូចជាពួកគេមានពេលវេលា ដូចជាពួកគេរីករាយជាមួយការងារ។ អ្នកគ្រប់គ្រងដែលមានផលិតភាពចូលចិត្តមើលឃើញអ្នកដទៃទៀត រីករាយជាមួយនឹងការងាររបស់ពួកគេ ចូលចិត្តការបង្កើតបរិស្ថានការងារមួយដែលអ្នកផ្សេងទៀតអាចធ្វើបានល្អ។
១១. មនុស្សដែលរវល់ និយាយអំពីវិធីដែលនឹងត្រូវផ្លាស់ប្តូរ។ មនុស្សដែលមានផលិតភាព កំពុងធ្វើការផ្លាស់ប្តូរទាំងនោះ។
ចំណាយពេលវេលាតិចក្នុងការនិយាយអំពីអ្វីដែលអ្នកនឹងធ្វើ ហើយលះបង់ពេលវេលាដើម្បីបង្កើតគំរោងជាជំហានៗ។ តើមានអ្វីដែលអ្នកអាចធ្វើបាននៅពេលនេះ ដោយមិនត្រូវការចាំការសម្រេចិត្តរបស់នរណាម្នាក់?អ្វីដែលអ្នកអាចធ្វើបាន ជាមួយនឹងធនធាន ចំណេះដឹង ដែលអ្នកមាន?គេឱ្យរង្វាន់ដល់អ្នកដែលឈប់និយាយហើយចាប់ផ្តើមធ្វើ។ កុំឱ្យខ្ជះខ្ជាយសក្កានុពលរបស់អ្នក។ចូរបង្កើតអ្វីមួយដែលអស្ចារ្យ៕
